‘Heimwee naar de 2CV’ staat vandaag op de voorpagina van de Volkskrant. Om dat gevoel nog wat te stimuleren een staatsiefoto van de Eend, stoer op een helling, met een mooie blondine half uit het klapraam hangend. ‘Citroën komt met de opvolger’ lezen we. Met de snelheid van een luchtgekoelde 600 cc motor stuiven we naar het tweede katern. Om ons geduld nog even op de proef te stellen nogmaals dezelfde 2CV, met dezelfde blondine. Trillend slaan we de pagina om, en dan…
een vormeloos, onherkenbaar gedrocht met bruine kussens aan de zijkant. Hoezo de nieuwe 2CV? Hoezo tijdloos ontwerp? Hoezo ‘anti-auto voor linkse onderwijzers’? Hoezo ‘chic, functioneel en comfortabel’? OK, de C4 Cactus heeft net als de 2CV geen traditioneel instrumentarium, maar wel een tablet centraal op het dashboard. Voor de rest is het hooguit een ‘betaalbaar alternatief voor de Range Rover Evoque’, wat dat ook voor iets mag wezen.
En het had zo mooi kunnen zijn…
Zie ook: 2CV
OCW 
Over de introductie van de eend (uit: http://www.eendimport.nl/historie.html):
“De pers was sterk verdeeld: de meerderheid sprak van een pijnlijke vergissing van Citroën en een minderheid van een autootje met potentie. Iedereen vond hem lelijk en iemand schijnt gezegd te hebben dat “de Zwaan”, toentertijd in het beeldmerk van Citroën, een lelijk eendje uitgebroed had. Een bijnaam was geboren.”
Ik ben nu ook nog niet enthousiast, maar wil de auto eerst zien alvorens het eindoordeel te vellen.
Toch een voorschot: een van de uitvoeringen is met een voorbank en een halfautomaat. Die voorbank is wellicht wel leuk en apart, maar die halfautomaat van Citroën is belabberd.
Nog een aanvulling: die retromodellen vind ik nu juist niks.